Raport o sytuacji Poradnictwa
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: ROOT
- Utworzono: wtorek, 12, sierpień 2008 22:44
Pomysł niniejszego opracowania - Raport o sytuacji Poradnictwa Rodzinnego w Archidiecezji Gdańskiej - zrodził się z potrzeby stworzenia bazy danych, zawierającej kontakt do aktywnie działających pracowników Poradnictwa Rodzinnego, zwanych Doradcami Życia Rodzinnego, w celu lepszego przepływu informacji dotyczących ważnych wydarzeń, które mają miejsce na terenie Archidiecezji Gdańskiej. Przy okazji gromadzenia danych osobowych postanowiono poszerzyć kwestionariusz ankiety o kolejne pytania, które pozwoliłyby na szerszą analizę pozwalającą opisać rzeczywistą sytuację wśród osób, którzy na co dzień podejmują pracę w Poradnictwie Rodzinnym.
Raport ten opracowany został w oparciu o badania ankietowe przeprowadzone na przełomie lat 2007-2008 w środowisku Poradnictwa Rodzinnego Archidiecezji Gdańskiej. Badanie to składało się z dwóch części: ankiety imiennej oraz ankiety anonimowej.
Ankieta imienna zawierała 9 pytań, dzięki którym udało się m.in. zgromadzić bazę danych z danymi teleadresowymi, a także sporo informacji na temat samych badanych (m.in. z jakich są parafii, jakie przeszkolenie odbyli zanim rozpoczęli pracę w Poradnictwie Rodzinnym, czy posiadają aktualną misję kanoniczną, czy pracują w swoich parafiach czy obcych), a także kilka informacji o samych poradniach (w których parafiach się mieszczą, ilu doradców w nich pracuje, ile par narzeczonych i małżonków rocznie z nich korzysta). Na koniec tej części ankiety poproszono badanych, aby wyrazili zgodę na przetwarzanie danych osobowych dla wewnętrznych potrzeb Poradnictwa Rodzinnego.
Druga część badania, z uwagi na charakter zadawanych pytań, była anonimowa. Składała się z 31 pytań, z których część miała charakter tzw. otwarty (opisowy). Tutaj pytaliśmy badanych m.in. o wiek, płeć, wykształcenie, dostęp do internetu, aktywne zaangażowanie w Kościele (poza Poradnictwem Rodzinnym), o to, czy pracują w poradniach sami czy ze współmałżonkiem, staż pracy w poradnictwie, ocenę warunków lokalowych i sugestie na temat miejsca pracy, ocenę relacji z bezpośrednimi przełożonymi, jakimi są księża Proboszczowie, a także o to, w jakiej formie prowadzą spotkania z narzeczonymi, ile czasu im poświęcają, czy do ich poradni trafiają małżonkowie, ile jest takich par rocznie, jaki odsetek nawiązuje ponowny kontakt z poradnią i ile par w roku każdy z doradców przyjmuje osobiście. Znalazła się też grupa pytań dotycząca wiedzy, którą winno się przekazywać w poradni, czy doradcy są dostatecznie poinformowani o tym, co powinni przekazywać narzeczonym, a także co uważają za najważniejsze w przekazie, który odnosi się do tego typu spotkań. Ocenie poddaliśmy także stopień korzystania przez doradców z Diecezjalnej Poradni Rodzinnej, mieszczącej się w Gdańsku-Oliwie przy kurii, gdzie m.in. można zaopatrzyć się w materiały i pomoce dydaktyczne potrzebne do osobistego podnoszenia kwalifikacji, a także do zaproponowania narzeczonym jako lekturę uzupełniającą spotkania formacji przedmałżeńskiej lub narzędzie do poprowadzenia obserwacji własnej płodności. Zresztą w kolejnym pytaniu poprosiliśmy respondentów również o to, aby wymienili z nazwy kilka pozycji, z których sami korzystają w pracy w poradni oraz kilka takich, które polecają narzeczonym. Następna grupa pytań związana była ze sprawami finansowymi. Zapytaliśmy ankietowanych, czy uważają, że za swoją pracę w poradni powinno otrzymywać się wynagrodzenie, następnie zapytaliśmy, czy za swoją pracę w poradni otrzymują wynagrodzenie, z kolei, czy ksiądz Proboszcz parafii, w której pracują finansuje im udział w rekolekcjach, pielgrzymkach i szkoleniach związanych z pracą w poradni. Uznaliśmy również za ważne, aby zapytać doradców, czy mogliby zająć się pracą w poradnictwie w formie zawodowej w pełnym wymiarze godzin. Jedną z analizowanych kwestii była również deklaracja odnoszona się do gotowości podnoszenia własnych kwalifikacji poprzez uczestnictwo w organizowanych systematycznie szkoleniach, konferencjach, kursach itp. Następne pytania dotyczyły częstotliwości spotkań ogólnych (dla całej Archidiecezji Gdańskiej) oraz rejonowych (dekanalnych), a także pytanie o to, jaki charakter miałyby mieć owe spotkania. Analizie socjologicznej poddaliśmy też kwestię informowania o ważnych wydarzeniach, które dotyczą pracy w poradnictwie oraz jaka zdaniem badanych byłaby najlepsza forma przepływu tego typu informacji. Pod koniec badania zadaliśmy respondentom pytanie, jakie czasopisma czytają regularnie; wśród tych, które znalazły się na liście wymieniliśmy z nazwy te, które wydały nam się bardzo ważne, biorąc pod uwagę specyfikę naszej pracy. Ostatnią analizowaną kwestią , którą zaproponowaliśmy w pytaniu tzw. otwartym, była kwestia zmian, jakich oczekują respondenci w najbliższym czasie w Poradnictwie Rodzinnym.
